objawy okresu a jego brak forum

Lek. Aneta Zwierzchowska. 74 poziom zaufania. Witam! Proszę się nie denerwować, stres jest wrogiem ciąży! Objawy ciąży są sprawą bardzo indywidualną i każda kobieta może je odczuwać w nieco inny sposób. Sam brak miesiączki jest oczywiście podstawowym i najczęstszym objawem ciąży. Częste oddawanie moczu, o którym Pani pisze Brak miesiączki po odchudzaniu i spadku wagi – odpowiada Dr n. med. Aneta Kościołek Spóźnianie się okresu po diecie i odchudzaniu – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska 16-dniowe opóźnienie okresu – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Niedobór progesteronu – objawy. Progesteron jest wytwarzany w jajnikach lub przez łożysko w czasie ciąży. Za jego produkcję odpowiada ciałko żółte w fazie lutealnej cyklu jajnikowego. Metabolizm progesteronu odbywa się głównie w wątrobie. Poziom tego hormonu jest niski w początkowej fazie cyklu i stopniowo wzrasta przed owulacją. Brak okresu rok po porodzie naturalnym – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz Brak okresu po oczyszczeniu po porodzie – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski Brak miesiączki 7 miesięcy po porodzie – odpowiada Lek. Beata Sterlińska-Tulimowska Objawy zbliżającego się okresu podzielić można wówczas na somatyczne, emocjonalne i behawioralne. Wśród objawów somatycznych wyróżnić można bóle głowy i podbrzusza, zatrzymanie wody w organizmie i obrzęki, ponadto możliwa jest podwyższona temperatura, zmiany trądzikowe, dreszcze przed okresem, wzdęcia, a także tkliwość nonton film fast five sub indo rebahin. Objawy okresu mogą być bardzo uciążliwe i dokuczliwe. Mówimy wówczas o zespole napięcia przedmiesiączkowego. Przed miesiączką zachodzą pewne zmiany w organizmie kobiety, a wszystko to dzieje się za sprawą wahania stężenia hormonów. Objawy okresu u kobiety dorosłej różnią się nieco od symptomów, jakie doznawać będzie dziewczynka przed pierwszą miesiączką. Większość objawów okresu u każdej z kobiet wygląda podobnie. spis treści 1. Czym jest miesiączka (okres)? 2. Objawy pierwszej miesiączki 3. Objawy okresu 4. Zespół napięcia przedmiesiączkowego 5. Domowe sposoby na zespół napięcia przedmiesiączkowego rozwiń 1. Czym jest miesiączka (okres)? Miesiączka nazywana również okresem, to cykliczne złuszczanie się błony macicy. Krwawienie pojawia się średnio co 28–32 dni i trwa od 3 do 5 dni. Mogą występować niewielkie przesunięcia terminu pojawienia się miesiączki. Nie jest to powód do niepokoju, o ile wahania takie nie występują zbyt często. Jeśli miesiączka opóźni się raz na jakiś czas, np. raz na 3 lub 6 miesięcy, najprawdopodobniej jest to spowodowane czynnikiem tymczasowym, do których zaliczamy np.: stres, przyjmowanie leków, infekcje, wysiłek, zmianę warunków atmosferycznych. Jeśli natomiast mamy do czynienia z bardzo częstym opóźnianiem się okresu, różną długością jego trwania, brakiem krwawienia lub zbyt obfitą miesiączką, należy udać się na wizytę do lekarza ginekologa. Specjalista po przeprowadzeniu odpowiednich badań zleci właściwe leczenie. Zobacz film: "Antykoncepcja a PMS" Najczęstszym i najbardziej charakterystycznym objawem miesiączki są bóle brzucha 2. Objawy pierwszej miesiączki Pierwsze krwawienie miesiączkowe, inaczej nazywane pierwszą miesiączką lub menarche, jest dowodem na dojrzałość płciową kobiety, jednak kilka pierwszych cyklów menstruacyjnych jest bezowulacyjnych. Pierwsza miesiączka u dziewczynek pojawia się średnio około 13. roku życia, może jednak wystąpić już u dziewczynek 10-letnich albo dopiero nawet u 16-letnich. Ma to zazwyczaj związek genetyczny, bowiem zależy od tego, w jakim wieku pierwszej miesiączki dostała mama, siostra lub babcia. Objawy okresu dorosłej kobiety różnią się od tych, które będzie odczuwać dziewczynka dopiero zaczynająca miesiączkować, z tego powodu znacznie łatwiej rozpoznać dorosłej kobiecie zbliżający się okres. Nastolatki, które rozpoczynają miesiączkowanie, nie odczuwają zazwyczaj przez pierwsze dwa lata dokuczliwych symptomów. Na dodatek – pierwsza menstruacja pojawia się zwykle nieoczekiwanie, a objawy miesiączki mogą być niezauważone. Nie dochodzi zazwyczaj do bólów brzucha i kręgosłupa oraz wahań nastrojów. Jeśli do 16. roku życia nie zostaną zaobserwowane żadne objawy okresu, należy udać się do ginekologa lub endokrynologa dziecięcego. Również pojawienie się zbyt wczesnej miesiączki, np.: przed 9. rokiem życia, należy traktować jako sygnał alarmowy i udać się z dzieckiem do lekarza. 3. Objawy okresu Objawy okresu mogą występować grupami lub pojedynczo. Nasilenie poszczególnych symptomów to kwestia spersonalizowana. U ponad 80 proc. kobiet występują podobne objawy okresu. Istnieje ich bardzo wiele, ale zazwyczaj mamy do czynienia tylko z kilkoma dolegliwościami. Należą do nich: bóle podbrzusza i kręgosłupa (symptomy te związane są przede wszystkim ze skurczami macicy wywołanymi przez hormony. W celu pozbycia się strzępków endometrium macica doznaje skurczy), huśtawki nastrojów, drażliwość, zwiększony apetyt, obrzęk piersi oraz ból gruczołów piersiowych ( przyczyną takiego stanu są zmiany na tle hormonalnym), trądzik, obrzęki, zaparcia, zmęczenie, migrena, wzrost masy ciała o 2–3 kg, podwyższona temperatura ciała. Dosyć częstym symptomem miesiączki jest mniej obfita wydzielina z pochwy. Przedstawicielki płci pięknej mogą zaobserwować ciemnobrunatny śluz. Organizm kobiety funkcjonuje między innymi w oparciu o cykl miesiączkowy. Nawet, jeśli kobieta nie prowadzi kalendarza menstruacyjnego, jest w stanie przewidzieć, kiedy nadejdą te dni. Objawy miesiączki związane są z wahaniami stężenia hormonów. Zdarzają się sytuacje, w których krwawienie miesięczne nie daje wcześniej żadnych symptomów. W przypadku bardzo nasilonych objawów okresu należy udać się do lekarza rodzinnego, który przepisze środki przeciwbólowe. W razie nieustąpienia symptomów konieczna może być wizyta u ginekologa. 4. Zespół napięcia przedmiesiączkowego Zespół napięcia przedmiesiączkowego, czyli PMS, jest uważany za jednostkę chorobową, która występuje cyklicznie. Przy PMS objawy okresu zaczynają się od 3 do 10 dni przed krwawieniem i nasilają się stopniowo w miarę zbliżania się miesiączki. Objawy okresu związane z PMS najczęściej ustępują w pierwszym dniu krwawienia. Najczęściej PMS pojawia się u kobiet między 30. a 40. rokiem życia, ale może także zdarzyć się u młodszych pań. Dolegliwości sugerujące zespół napięcia przedmiesiączkowego nie różnią się od objawów okresu, ale są dużo bardziej nasilone. W skrajnych przypadkach potrafią rozstroić życie i normalne funkcjonowanie. Zdaniem specjalistów zespół napięcia przedmiesiączkowego wywołany jest zaburzeniami hormonalnymi, które są ściśle związane z cyklem płciowym. Pierwsza połowa cyklu objawia się wzrostem poziomu estrogenów, druga zaś wzrostem stężenia progesteronu. Zespół napięcia przedmiesiączkowego może objawiać się: rozdrażnieniem, płaczliwością, wahaniami nastroju, obniżeniem koncentracji, bólami głowy, obrzmieniem (zazwyczaj spowodowane jest ono zatrzymaniem wody w organizmie kobiety), zwiększonym apetytem na słodkie przekąski, wzrostem masy ciała (średnio o około 3 kilogramy), przygnębieniem, smutkiem, przejściowymi problemami związanymi z trądzikiem. Leczenie PMS polega na zażywaniu leków przeciwbólowych. Lekarz ginekolog może zalecić przyjmowanie środków długofalowo i dodatkowo wskazać hormonoterapię, przepisać leki uspokajające lub przeciwdepresyjne. Niezwykle ważne jest również łagodzenie objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego. W dolegliwościach przedmiesiączkowych mogą pomóc następujące czynności: delikatny wysiłek fizyczny, zdrowy sen, dieta bogata w witaminy i składniki mineralne, właściwe nawadnianie organizmu. Choć o zespole napięcia przedmiesiączkowego krążą już niemalże legendy, symptomy PMS nie u każdej kobiety przebiegają tak samo. Należy podkreślić również, że problem ten nie dotyczy wszystkich kobiet. 5. Domowe sposoby na zespół napięcia przedmiesiączkowego Zespół napięcia przedmiesiączkowego potrafi uprzykrzyć życie wielu kobietom. Istnieją pewne domowe sposoby na dolegliwości związane z PMS. Kobiety, które zmagają się z nieprzyjemnymi objawami zespołu napięcia przedmiesiączkowego powinny przede wszystkim unikać drinków alkoholowym, produktów solonych, wysoko przetworzonych. Niewskazane jest również spożywanie kiszonych ogórków, ostrych przypraw, dań ciężkostrawnych. Stosowanie odpowiedniej diety może pomóc w walce z nieprzyjemnym czasem w cyklu miesiączkowym. W łagodzeniu objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego mogą pomóc również napary ziołowe z: chmielu zwyczajnego (zioło to przeciwdziała bezsenności), kozłka lekarskiego (zioło wykazuje działanie uspokajające), melisy (zioło wykazuje działanie uspokajające), pokrzywy (wykazuje działanie moczopędne), korzenia mniszka lekarskiego (wykazuje działanie moczopędne), dziurawca zwyczajnego (zioło wykazuje działanie przeciwdepresyjne, usprawnia funkcjonowanie układu trawiennego). Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Witam, między 10, a 13 tego miesiąca powinnam była dostać okres. Przez cały miesiąc czułam się świetnie. Niedawno w przeciągu 2-3 dni napuchł mi brzuch, piersi, wzrósł apetyt - typowe objawy przed okresem, którego jednak nie ma. Obserwowałam swój śluz i stwierdziłam, że przesunęła mi się owulacja, ponieważ śluz typowy dla owulacji pojawił się po 13 lis. Nie przejęłam się tym, takie rzeczy w końcu się zdarzają, ale śluz zanikł, weszłam w fazę dni suchych, które mam przed samym okresem, ale okresu wciąż nie mam. Przez ostatnie 2 dni ogromnie bolał mnie brzuch tak jakbym okres miała dostać, dziś rano czułam, że bolą mnie nawet wargi sromowe (co mam przeważnie w 1 lub 2 dniu miesiączki). Ciążę wykluczam, ponieważ od ostatniego stosunku miałam już 2 miesiączki, które były bardzo bolesne, ze skrzepami krwi, o obfitości takiej jaka przeważnie u mnie występuje. Dla pewności zrobiłam jednak test ciążowy - wyszedł negatywny. Obecnie opuchlizna z brzucha zeszła, apetyt zmalał, znowu czuję się tak jak zwykle. Nadmienię tylko, że w tym miesiącu robiłam prawo jazdy, moje życie było bardzo stresujące i nic nie układało się tak jakbym tego sobie życzyła. Byłam ogromnie przybita, czułam się po prostu beznadziejnie. Ponadto, straciłam apetyt i schudłam. Wiem, że taki stan wpływa na opóźnienie miesiączki (ale wiem również, że w moim przypadku przez stres mam okres przed terminem). Bardzo proszę o jakąś radę od Was... Udać się do ginekologa czy jeszcze poczekać? Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum. Tematem cyklu bezowulacyjnego interesują się nim przede wszystkim kobiety starające się o dziecko, a dowiadują o nim często przypadkiem panie, które akurat zetknęły się z jego objawami. Cykl bezowulacyjny, bo o nim mowa, to cykl miesiączkowy, podczas którego nie dochodzi do jajeczkowania. A bez uwolnienia komórki jajowej nie jest możliwe jej spotkanie z plemnikiem, czyli zapłodnienie. Czy w takim razie cykle bezowulacyjne są równoznaczne z bezpłodnością? Niekoniecznie. Z pewnością nie ułatwiają zajścia w ciążę, ale jej nie wykluczają. Sprawdź, jak rozpoznać cykl bezowulacyjny i nie przegapić jego objawów. Co może być jego przyczyną i jak wygląda leczenie cyklów bezowulacyjnych. Spis treści:Cykl bezowulacyjny a cykl miesiączkowyPrzyczyny cyklu bezowulacyjnegoObjawy cyklu bezowulacyjnegoKiedy pojawia się okres w czasie cyklu bezowulacyjnego?Diagnozowanie: testy owulacyjneLeczenie cyklów bezowulacyjnych Cykl bezowulacyjny, a owulacja i kobiecy cykl miesiączkowy Trudno mówić o cyklu bezowulacyjnym bez omówienia samej owulacji i opisania cyklu menstruacyjnego. Cykl miesiączkowy to proces regularnych zmian zachodzących w kobiecym organizmie, które umożliwiają prawidłowe funkcjonowanie żeńskiego układu rozrodczego. Za przebieg poszczególnych faz cyklu odpowiada układ hormonalny, a ściślej rzecz ujmując – hormony kontrolowane przez podwzgórze, przysadkę mózgową oraz jajniki. Długość kobiecego cyklu i jego konkretnych etapów może się zmieniać, a wahania mogą wynosić od kilku do nawet kilkunastu dni. Za prawidłowy cykl menstruacyjny uznają taki, który trwa około 28 dni, w granicach od 21 do 35 dni. Od tak przyjętej reguły również zdarzają się wyjątki, których przyczyną mogą być indywidualne predyspozycje kobiety, jak również wszelkie zaburzenia hormonalne, czy inne czynniki wewnętrzne lub zewnętrze. Wiesz już jak długo powinien trwać standardowy cykl; pozostaje pytanie, kiedy powinna wystąpić owulacja? Odpowiedź znajdziesz w poszczególnych fazach cyklu miesiączkowego. Przyjmując, że cykl trwa książkowe 28 dni, dzieli się go najczęściej na następujące fazy: Menstruację, czyli trwające ok. 4-5 dni krwawienie miesiączkowe. Fazę folikularną, podczas której dochodzi do intensywnego rozrostu błony śluzowej macicy przy jednoczesnym wzroście pęcherzyków Graffa. Ta część zajmuje ok. 9 dni. Owulację, czyli jajeczkowanie, które oznacza uwolnienie komórki jajowej. Trwa ono 1 dzień. Fazę lutealną, podczas której dochodzi do powstawania i rozwoju funkcji ciałka żółtego. Ten etap trwa ok. 14 dni. Z powyższych faz wynika, że podczas pojedynczego cyklu w ciele kobiety powinna dojrzewać komórka jajowa. Po uwolnieniu komórka ta przedostaje się z jajnika do jajowodu, gdzie może zostać zapłodniona przez męską gametę, czyli plemnik. W tym samym czasie na przyjęcie zapłodnionego jajeczka szykuje się błona śluzowa macicy (czyli endometrium). Jeśli jednak nie dojdzie do zapłodnienia, to uruchomi się proces zmian zanikowych błony śluzowej, złuszczania się jej warstw powierzchniowych oraz wydalania, czego efektem jest comiesięczne krwawienie. I chociaż owulacja w całym tym procesie trwa najkrócej, to jest na tyle istotna, że bez niej w zasadzie plemnik nie miałby czego szukać w drogach rodnych, a tym samym zapłodnienie (i pojawienie się jego pierwszy objawów, a potem rozwój ciąży) nie byłoby możliwe. Precyzyjne określenie terminu jajeczkowania jest ważne zarówno dla kobiet, które chcą zostać matkami, jak i dla tych, które w danej chwili wolą uniknąć ciąży. Ustalenie terminu owulacji jest bezpośrednio związane z obliczeniem dni płodnych i niepłodnych. Co sprawia, że kobiecy cykl może być bezowulacyjny i jak można to sprawdzić? Przyczyny cyklu bezowulacyjnego Skoro kulminacyjnym momentem cyklu menstruacyjnego jest owulacja, to w cyklu bezowulacyjnym po prostu nie dochodzi do jajeczkowania. Dojrzała komórka jajowa nie zostaje uwolniona, przez co niemożliwe staje się zajście w ciążę. Dlaczego tak się dzieje? Przyczyn bezowulacyjnego cyklu może być wiele. Część z nich nie musi stanowić powodu do niepokoju, inne mogą być objawem konkretnych schorzeń. Czymś zupełnie normalnym jest brak owulacji u dziewcząt przed okresem dojrzewania, czy u kobiet po menopauzie. Cykle bezowulacyjne mogą również wystąpić: tuż po porodzie, u kobiet po 40. roku życia, które wchodzą w okres okołomenopauzalny, czy w pierwszych latach od pojawienia się pierwszej miesiączki. Z kolei wśród zaburzeń i chorób, które mogą wpływać na problemy z występowaniem jajeczkowania, można wymienić przede wszystkim: schorzenia ze strony jajników, w tym zapalenie przydatków, czy zespół policystycznych jajników, niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemię, czyli nadmiar hormonu prolaktyny, nieodpowiednio zbilansowaną dietę, która z jednej strony może prowadzić do nadwagi lub otyłości, a z drugiej do niedowagi czy anoreksji, zmiany w jajnikach, takie jak torbiele, czy włókniaki, nadmierną produkcję androgenów (męskich hormonów płciowych), zmiany nowotworowe w obrębie jajników, przyjmowanie niektórych leków, w tym psychotropów, schorzenia w obszarze przysadki mózgowej, długotrwałe stosowanie antykoncepcji hormonalnej, np. tabletek antykoncepcyjnych, przewlekły stres i zaburzenia nerwicowe, depresję. Charakterystyczne objawy cyklu bezowulacyjnego Jak wygląda cykl bezowulacyjny i jak odróżnić go od prawidłowego? Po pierwsze: kluczowa jest obserwacja. Wraz z owulacją w kobiecym organizmie pojawiają się zazwyczaj charakterystyczne objawy. I chociaż, podobnie jak wszystkie objawy dotyczące kobiecego cyklu, są one przeważnie kwestią indywidualną, to wśród najbardziej znamiennych można wymienić: zmianę śluzu szyjkowego, który podczas jajeczkowania jest bardzo rzadki, przezroczysty i ciągnący, podwyższoną podstawową temperaturę ciała o około 0,5 stopnia Celsjusza, ból owulacyjny w podbrzuszu, zlokalizowany w okolicy lewego lub prawego jajnika, wzrost libido, niekiedy plamienie owulacyjne, wahania nastroju czy trądzikowe zmiany skórne. Jeśli obserwujesz swoje ciało i śledzisz zmiany pojawiające się wraz z nadejściem kolejnych faz cyklu menstruacyjnego, to najprawdopodobniej nie masz problemu ze zidentyfikowaniem braku owulacji. I chociaż możesz nie zwrócić na to uwagi, to w gdy staracie się z partnerem o dziecko, z pewnością bardziej skupisz się na tym, czy masz cykle owulacyjne czy bezowulacyjne. Musisz jednak wiedzieć, że na cykl bezowulacyjny mogą wskazywać: brak zmiany konsystencji, gęstości i koloru śluzu, stała temperatura ciała, bez wzrostu związanego bezpośrednio z jajeczkowaniem, niewystąpienie zwiększonego popędu seksualnego w okolicach owulacji, brak bólu owulacyjnego. A czy brak owulacji ma swoje odzwierciedlenie w długości cyklu czy obfitości miesiączki? Cykl bezowulacyjny a miesiączka: kiedy i czy w ogóle pojawia się okres? Cykl bezowulacyjny może, ale nie musi, wiązać się z brakiem miesiączki czy z większymi wahaniami długości cyklu. Ile trwa cykl owulacyjny? Wiele pań, pomimo braku jajeczkowania, ma w miarę regularne cykle, mieszczące się w normach. Bywa jednak, że brak owulacji może prowadzić do przesunięcia okresu. Menstruacja może pojawiać się przed i po przewidywanym terminie okresu. Inną kwestią jest to, że cykle pozbawione owulacji mogą prowadzić do nieprawidłowych krwawień menstruacyjnych. Część kobiet może uskarżać się na zbyt obfite miesiączki, inne z kolei na bardzo skąpe, a czasami nawet plamienia w trakcie cyklu. U niektórych kobiet występowanie cykli bezowulacyjnych może nawet prowadzić do całkowitego ustania menstruacji. Jednak nie występuje w tym przypadku żadna określona reguła. Wszystko zależy od indywidualnych predyspozycji kobiety oraz powodu występowania cyklów bezowulacyjnych. Czy test owulacyjny potwierdzi wystąpienie lub niewystąpienie jajeczkowania? Zadaniem testów owulacyjnych jest pomoc w ustaleniu jak najbardziej precyzyjnej daty jajeczkowania i wskazania dni płodnych. Mechanizm działania testów owulacyjnych opiera się o określenie poziomu lutropiny, czyli hormonu luteinizującego (LH) w organizmie. Hormon ten odpowiada on u kobiet za pobudzenie owulacji oraz stymulację syntezy progesteronu. Największe stężenie osiąga na około 24 do 36 godzin przed uwolnieniem jajeczka. Czy test owulacyjny może w takim razie potwierdzić bądź wykluczyć brak jajeczkowania? I tak, i nie. Mimo tego, że wiarygodność testów owulacyjnych jest na wysokim poziomie, to nigdy ich skuteczność nie jest stuprocentowa. Warto również wiedzieć, że testy owulacyjne nie tyle wskazują na uwolnienie się komórki jajowej, ale jedynie przewidują wystąpienie jajeczkowania i dni płodnych. Oznacza to że chociaż wzrost LH ma bezpośredni związek z pojawieniem się owulacji, to może również dojść do sytuacji, w której pomimo zwiększonego poziomu lutropiny owulacja nie następuje. Należy również pamiętać o tym, że u części kobiet testy owulacyjnie mogą być przekłamane, ze względu na występowanie zaburzeń hormonalnych, konkretnych chorób czy przyjmowanie niektórych leków. Same testy owulacyjne, tak jak ciążowe, są dostępne w aptekach i w przychodni online Dimedic. Czy leczenie cyklu bezowulacyjnego daje szanse na zajście w ciążę? Jak w przypadku wielu dolegliwości, cykl bezowulacyjny powodują inne choroby i jest on w gruncie rzeczy objawem. Dlatego leczenie cyklu bezowulacyjnego powinno być zawsze zacząć się od wskazania choroby, której jest on objawem. W celu właściwego rozpoznania przyczyny braku owulacji konieczna jest przede wszystkim wizyta u ginekologa, który w razie potrzeby zleci dodatkowe badania, w tym konsultację z endokrynologiem, co pozwoli na przeanalizowanie poziomu hormonów odpowiedzialnych za funkcjonowanie układu rozrodczego. Czy cykle bezowulacyjne wykluczają ciążę? Mogą utrudnić lub uniemożliwić zapłodnienie, jednak wszystko zależy od podłoża braku owulacji, odpowiednio wczesnej diagnozy i właściwego leczenia. Pamiętaj, że cykl bezowulacyjny nie jest z założenia równoznaczny z bezpłodnością i może być skutecznie leczony. W zależności od tego, jaka choroba objawia się cyklami bezowulacyjnymi, lekarz może zalecić nawet (lub: tylko) odpoczynek, zmianę diety czy unikanie sytuacji stresowych. Samo leczenie chorób powodujących brak owulacji może również wiązać się z dłuższą terapią hormonalną czy innymi rozwiązaniami, które pozwolą na wyeliminowanie źródła problemu. W skrajnych przypadkach podstawą leczenia może być zabieg chirurgiczny, jeśli stwierdzone zostaną zmiany w drogach rodnych, które w efekcie powodują brak owulacji. Warto również pamiętać o tym, że nawet u całkowicie zdrowej kobiety mogą zdarzać się cykle bezowulacyjnie. Nie jest ani powodem do obaw, ani oznaką choroby, a tym samym nie wymaga to interwencji lekarskiej. Jeśli jednak masz podejrzenia, bądź świadomość tego, że owulacja nie występuje w przypadku wielu cykli menstruacyjnych, to koniecznie zgłoś się do specjalisty. Bez względu na to, czy starasz się akurat o dziecko, czy aktualnie nie masz w planach potomstwa, to pamiętaj, że każde odchylenia od normy podczas cyklu miesiączkowego mogą wiązać się z poważniejszymi zaburzeniami i nigdy nie należy ich bagatelizować. Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Bibliografia do artykułu Płodność i planowanie rodziny, red. Zbigniew Szymański, Wydawnictwo Pomorskiej Akademii Medycznej, Szczecin 2004 Zygmunt Urbanowicz: Mała encyklopedia anatomii człowieka, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2003, s. 243. ISBN 83-89309-09-2. Jean M. Twenge: Jak skutecznie zajść w ciążę, Białystok 2019 ISBN 978-83-8168-014-1. Zobacz więcej Najlepsza odpowiedź Podstawowe to... brzucha o których wspominałaś. przetłuszczanie się włosów 4. łupież 2 latach jak rosną ci piersi to około tego .. Możesz dostać 6. w okolicach intymnych włosy xd Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 18:38 Nie martw sie zawsze tak jest ;) i nawet podczas okresu bd cie bolał brzuch ;( ale tylko na początku i pod koniec miesiączki,a z tymi cyckami to zawsze tak jest ale zredukuja sie ;) daj na naj ;* ;)) blocked odpowiedział(a) o 18:21 niedługo dostaniesz. Chociaż u mnie to się ciągneło 1rok albo 2 lata nawet. Zależy ile masz teraz lat :) [LINK] < macie pomysły jak namalowac ten obraz? Tą są właśnie te objawy co wymieniłaś , ale nigdy nie wiadomo kiedy to może być nawet w szkole wiec bądź przygotowana na wszystko , najlepiej zabezpiecz się na noc POZDRAWIAM , śluz może się na długo przed okresem pokazać. (xP) ... śluz jest objawem inwidualnym. Podstawowe objawy. hym. okres. . ;) pozdr. to normalne ze masz 1 wieksza od 2 , kazdy tak ma , to znaczy ze neiflugo zbliza sie miesiaczka . bole brzucha glowy bola piersi. ;) szykuj sie .. Ono. odpowiedział(a) o 18:22 u każdej dziewczyny jest jedna pierś od drugiej większa.! to normalne ze 1jest wiksza od 2 , jak bola piersi bu\le brzucha i glowy to znaczy ze zbliza sie okres dyzymi kroaskmi , wiec sie szykuj :) k@k@ odpowiedział(a) o 18:33 to ostatnie nic do niczego nie ma. tego nie da się pt tak powiedzieć. może za pół, może za rok. pierwsze objawywytępują mniej-więcej pół roku przed pierwszym okresem blocked odpowiedział(a) o 18:46 No to pewnie niedługo zaczniesz miesiączkować :] podstawowe objawy to bóle skurczowe w podbrzuszu, natomiast u pozostałych miesiączce towarzyszą bóle głowy, bóle krzyża, wstręt do jedzenia, mdłości, wymioty, poczucie zmęczenia, depresja itp. radzę nosić ze sobą podpaskę bo to może się zdażyć nawet w szkole na lekcji a i nie martw się o piersi nie długo się wyruwnają Niedługo dostaniesz ale za jakiś 1 rok dwa lata ponieważ śluz musi występować : 12-36 miesięcy inaczej okres nie przybędzie a do szkoły noś : wkładki majtki podpaski ja przed pierwszą miesiączką 2x zemdlałam, wymiotowałam.. Bolał mnie na dole brzuch... A "śluz" leciał mi przez 2lata ;d. JAK W GŁOWIE CI SIE KRECI TO SIE POLOZ GDZIE KOLWIEK JESTES! BO GDZIES UPADNIESZ I BEDZIE ;| jakn sie mdleje jest masakra blocked odpowiedział(a) o 18:52 ile masz lat ? najlepiej zgłoś się do lekarza on Ci pomorze Uważasz, że ktoś się myli? lub Dzień dobry! Należy pamiętać, że prezerwatywa nie ma 100 procentowej skuteczności antykoncepcyjnej. Według wskaźnika Pearla, który określa ile ze 100 kobiet zajdzie w ciążę stosując daną metodę antykoncepcji w ciągu roku dla prezerwatywy wynosi 3 (przy prawidłowym stosowaniu ) do 14 ( stosowanie typowe). Oznacza to, iż 3-14 kobiet zajdzie w ciążę. Uważam, że w tym przypadku jeżeli miesiączka nie pojawia się przez tak długi czas trzeba zrobić przede wszystkim test ciążowy. Jeżeli test będzie negatywny, a miesiączka nie wystąpi trzeba udać się na wizytę do ginekologa, by wyjaśnić przyczynę jej braku. Pozdrawiam!

objawy okresu a jego brak forum