oczy które mają zdolność widzenia w ciemności

Zaburzenia widzenia – złudzenia i halucynacje wzrokowe. W praktyce okulistycznej często zdarzają się pacjenci z niecharakterystycznymi zaburzeniami widzenia. U części z nich nie ma potrzeby podejmowania leczenia, u części jednak konieczna jest diagnostyka i terapia prowadzona przez lekarzy różnych specjalności, przede wszystkim U osób, które mają zdolność jednoczesnej percepcji następnie przechodzi się do badania fuzji.Używa się pary obrazków fuzyjnych, które są jednakowe, a różnią się tylko szczegółami kontrolnymi, przed każdym okiem innymi, np. jeden z obrazków przedstawia pajaca trzymającego kółko w prawej ręce, a drugi pajaca trzymającego laskę w lewej ręce. Jakość widzenia tych oczu jest niższa w rozdzielczości niż u kręgowców, ale złożone oczy mogą wykryć najmniejsze ruchy, które inni tracą. Każdy ommatidium zawiera swoją własną soczewkę, krystaliczny stożek, komórki wzrokowe i komórki pigmentowe. Pojedynczy ommatidium odpowiada tylko za niewielką część pola widzenia. Inny zespół badawczy udał się do gór Rif w Maroku w celu dalszego zbadania wpływu marihuany na widzenie w ciemności. Dali syntetyczny kannabinoid jednemu ochotnikowi, a trzem innym haszysz. Następnie wykorzystali nowo opracowany zestaw do pomiaru czułości widzenia w nocy przed i po przyjęciu kannabinoidów. Czopków, które skoncentrowane są w żółtej plamce i dość rzadko występują w pozostałej części siatkówki, jest około 6 milionów. Są one mniej wrażliwe na światło, ale mają zdolność rozróżniania kolorów. Umożliwiają one nam również postrzeganie drobnych szczegółów. Rozkład pręcików i czopków w siatkówce oka nonton film fast five sub indo rebahin. Koci wzrok jest niewątpliwie drugim najczulszym zmysłem u tych zwierząt. Odgrywa w ich życiu ogromną rolę. Koty widzą przestrzennie, co pozwala im wykonywać różne ruchy. Posiadają wyższą, niż u ludzi zdolność widzenia w wzrok jest znacznie lepszy, niż u człowieka. Kota oko otoczone jest twardówką, którą w przedniej części zastępuje przezroczysta rogówka. Za nią umiejscowiona jest soczewka, zabezpieczająca źrenicę i tęczówkę. Twardówka ma za zadanie odbijać światło, a nerw wzrokowy przenosi sygnały z oka do mózgu. Oczy kota wyrażają jego stan kocich oczuŹrenice kota w zależności od doznań i światła zwężają się lub rozszerzają. Oczy zdrowego kota powinny być czyste i błyszczące oraz pozbawione wydzielin. W kącikach oczu i na brzegach powiek zbierają się ropne wydzieliny. Oczy futrzaka mogą łzawić. Może to być związane z genetyką powieka czyli błona migawkowa nasuwa się czasami na gałkę oczną od nosowego kąta oka. Jest ona w formie półprzezroczystej przesłony. Opuszczona trzecia powieka może sygnalizować ból głowy czy złe samopoczucie futrzaka. Migotka jest bardziej widoczna w czasie kociej choroby. Zdrowe kocie oczy nie wymagają specjalnych oczy mogą być różnej barwy. Najpopularniejsze są odcienie złociste, pomarańczowe i zielone. Oczy niebieskie posiadają przeważnie koty rasy syjamskiej. Koty białe i kocięta mogą mieć oczy błękitne. Poza tym kot biały może posiadać jedno oko niebieskie, a drugie w innym często patrząc na człowieka przymykają oczy, co oznacza z ich strony czułość i przypadku łzawienia czy ropnej wydzieliny z oczu, należy delikatnie i ostrożnie przemyć powieki, usuwając nieczystości. W tym celu używamy waty zamoczonej w esencji herbacianej czy specjalnych płynów do przemywania oczu. Dobrym rozwiązaniem jest również przetarcie powiek przegotowaną wodą. Jeżeli zabieg ten nie pomoże, to należy skorzystać z pomocy lekarza wzrokuKoci wzrok zależy przede wszystkim od budowy kota oczu. Koty posiadają doskonałą percepcję głębi. Ich zdolność dostrzegania światła jest od 3 do 8 razy większa, niż u ludzi. Zasięg wzroku kociego przyjaciela wynosi od 25 cm do 2 m. Posiadają one pole widzenia o zasięgu 275o od jednej do drugiej strony. Z tego obuocznie obejmuje 130o. Podczas, gdy pole widzenia u ludzi ma zaledwie zasięg 150o od jednej do drugiej zależności od siły światła i innych bodźców źrenice kota mogą rozszerzyć się do kształtu kulistego lub zwęzić się do postaci pionowej szczeliny. Wrażenia wzrokowe dzięki sąsiedztwu z receptorami zmysłów mechanicznych, wzajemnie się z nimi uzupełniają. Ma to znaczenie w postrzeganiu tego, co dzieje się w świecie fauny i niż u ludzi zdolność widzenia w mroku, wynika z wielkiej obfitości pręcików w ich siatkówkach, które są komórkami zmysłowymi wrażliwymi na światłocienie. Natomiast jest mniejsza liczba komórek wrażliwych na kolory. Doskonale rozróżniają niebieski i zielony. Widzą również różnicę między czerwonym, niebieskim i wzrok jest najlepszy o zmroku dzięki specjalnej odblaskowej warstwie, umiejscowionej za siatkówką. Jednak nie wszystkie koty cieszą się wyśmienitym wzrokiem. Wiele kotów syjamskich słabo widzi w ciemnościach i posiada ograniczone pole widzenia z bliska. U kotów tych często występuje wzrok u syjamskich futrzaków jest rezultatem genetycznej wzrok uzależniony jest również od trybu życia kota, stanu jego zdrowia i odpowiedniej diety. Ostrość wzroku kota jest na niskim poziomie i słabo rozróżnia on kolory. Podsumowując wzrok kociego przyjaciela powinien być regularnie kontrolowany i pielęgnowany przez opiekuna. Kot w ciemności widzi bardzo dobrze. Jego wzrok reaguje na najmniejszy ruch. Kot w przeciwieństwie do człowieka nie mruga prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt ŻywienieZOBACZ TAKŻEPtasie pióraPtasie pióra w życiu skrzydlaków odgrywają bardzo istotną rolę. W wyniku ewolucji powstało wiele gatunków zwierząt i różnych tworów naskórka ...Czytaj DalejKoratKorat to kot pochodzący z Tajlandii, który jest starożytną rasą naturalną. Ten nieduży kot jest niezwykle inteligentnym stworzeniem. Jest to ...Czytaj DalejMętna woda w akwariumMętna woda w akwarium stanowi niebezpieczeństwo dla ryb. Zmętnienie może być tylko czasowe lub ciągle narastać. Nie powinno dochodzić do ...Czytaj DalejNutria amerykańskaNutria amerykańska to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, typ; strunowce, rząd: gryzonie. Należy ona do rodziny kolczakowatych i podrodziny kolczaków. Zwierzęta ...Czytaj DalejPchły u psaPchły u psa to pasożyty zewnętrzne, które stanowią zagrożenie dla jego zdrowia i kondycji. Mogą być przyczyną nieprawidłowego rozwoju i ...Czytaj DalejPtasie potrzebyPtasie potrzeby odgrywają bardzo ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu ptaków. Należy przygotować mieszkanie na przybycie nowego członka rodziny. Doskonale pomogą ...Czytaj DalejNajszybszy kotNajszybszy kot to gepard grzywiasty, który jest drapieżnym ssakiem. Pochodzi on z rodziny kotowatych i podrodziny kotów. Zwierzęta te należą ...Czytaj DalejKróliczek miniaturowyKróliczek miniaturowy to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, rząd: zajęczaki i rodzina: zającowate. Należy on do grupy: królika europejskiego. Współcześnie jest ...Czytaj DalejPortugalski pies dowodnyPortugalski pies dowodny ma nie tylko charakterystyczny wygląd, ale także ciekawy charakter i swoje indywidualne wymagania. Jego oryginalne przeznaczenie polegało ...Czytaj Dalej Często wydaje nam się, że świat jest taki jakim go widzimy. Bez zastanowienia przyjmujemy, że obraz, który wpada do naszego oka jest tym jedynym prawdziwym. Jednak należy pamiętać, że to nie oko, lecz mózg tworzy nasz obraz świata. Oko jest narzędziem rejestrującym bodźce świetlne napływające do nas z otoczenia. Następnie nerwem wzrokowym impuls nerwowy jest przekazywany do mózgu, który odpowiednio go interpretuje. Interpretacja odbywa się między innymi na podstawie wcześniejszych doświadczeń. Dlatego też czasem obserwacje otoczenia przez dwie osoby, mogą być rozbieżne. Wynika to z tego, że ich mózgi trochę inaczej przetworzyły napływające bodźce. A jak to jest w przypadku zwierząt? Czy nasze psy i koty widzą nas tak, jak sobie to wyobrażamy? Czy kupując naszym pupilom kolorowe zabawki na pewno sprawiamy im frajdę? Czy zwierzęta w ogóle widzą kolory? Pisałem powyżej, że oko jest tylko narządem do odbioru bodźców ze środowiska. U ludzi budowa oka jest jednakowa, więc każdy człowiek jest w stanie odbierać takie same bodźce ze środowiska. U różnych gatunków zwierząt znajdziemy jednak całkiem spore różnice w budowie narządu wzroku. Dzięki temu odbierają one ze środowiska inne sygnały niż my. I już na tym poziomie możemy dostrzec „inny świat” zwierząt. PSY U psów podstawowym zmysłem jest węch, nie znaczy to, że słabo widzą. Psy pod większością parametrów mają lepszy wzrok od człowieka. Podstawową różnicą w widzeniu psa jest postrzeganie kolorów. Psy posiadają w gałce ocznej dwa rodzaje czopków odpowiedzialnych za widzenie barw (człowiek 3). Ich świat ma barwy niebiesko – żółte. Można to porównać do zdjęć z zastosowanym filtrem retro. fot. Jaque Stone Psy dość dobrze widzą w ciemność. Posiadają w oku odblaskową błonę zwaną makatą. Dzięki niej zwierzęta mogą widzieć nawet przy minimalnym oświetleniu. Makata daję znany nam charakterystyczny efekt świecących oczu. Pole widzenia psa wynosi 250º, w porównaniu z ludzkim 180º. Psy są bardzo wrażliwe na ruch i migające światło. Z tego też powodu często widujemy nasze czworonogi przed telewizorem. Nie koniecznie są one zainteresowane akcją serialu, ciekawi je migający ekran. Pod linkiem znajduje się narzędzie online, umożliwiające przerobienie wybranego zdjęcia na widziane oczyma psa: Dog Vision. KOTY Koty postrzegają kolory mniej intensywnie niż my. Słabo widzą zieleń i w ogóle nie dostrzegają czerwieni. Za to koty są mistrzami polowania w nocy. Dzięki eliptycznemu kształtowi źrenicy, odblaskowej błonie (makacie) oraz większej ilości pręcików koty widzą w ciemności do 8 razy lepiej niż człowiek. Okiem kota Okiem kota II Kocie oko pozwala dostrzec i śledzić zwierzęciu ruch 10 krotnie szybszy niż nasze oko. Możemy to zaobserwować bawiąc się z kotem kieszonkowym laserem. Okiem kota III PTAKI Zwierzęta te biją nas na głowę jeśli chodzi o zmysł wzroku. W odróżnieniu od psów i kotów mają niesamowitą zdolność postrzegania barw. Prawdopodobnie nasz świat kolorów w porównaniu z tym, co widzą ptaki jest prawie światem czarno – białym. Ptaki mają w oku czapki wrażliwe na ultrafiolet. Dzięki temu dostrzegają to, co dla nas niewidoczne. fot. Doug Wheller Ptaki drapieżne muszą dostrzegać ofiarę z wysokości by potem błyskawicznie ją obezwładnić. W tym celu niektóre gatunki posiadają zdolność przybliżania sobie „obrazu”. Zasięg wzroku orłów mierzony jest w kilometrach. Wiemy jak działają oczy zwierząt i czym różnią się w budowie od naszych. Możemy robić symulację jak zwierzęta widzą. Jednak musimy teraz wrócić do pierwszych akapitów tekstu i przypomnieć sobie, że to nie oczy tworzą obraz, tylko mózg. A do niego na razie jeszcze nie mamy dostępu. Ciekawą wizualizację tego, jak widzą różne gatunki zwierząt oraz więcej informacji znajduje się w filmie ze strony Nauka. To lubię. Chcesz skomentować? Zapraszamy tutaj. Polub NaukLove na Facebooku – dzięki temu nie przegapisz żadnego naszego wpisu:) Zdjęcia z perspektywy kota: The Feed paź 26, 2014 Co to jest fizjologia i patofizjologia widzenia? Siatkówka jest najważniejszą częścią oka, gdyż zawiera elementy światłoczułe (czopki i pręciki) warunkujące widzenie. Inne części oka służą do ochrony, odżywiania siatkówki lub do ogniskowania światła. Histologicznie w siatkówce wyróżnia się 10 warstw, w tym warstwę pręcików i czopków (właściwy nabłonek zmysłowy siatkówki), warstwę komórek nerwowych dwubiegunowych i warstwę komórek zwojowych. Elementy światłoczułe są rozłożone w siatkówce nierównomiernie, w postaci mozaiki. Czopki, z którymi związane jest widzenie w świetle dziennym i zdolność widzenia barw, znajdują się głównie w części środkowej siatkówki, nazywanej plamką, a przede wszystkim w dołku środkowym plamki. Natomiast na obwodzie siatkówki stwierdza się głównie pręciki, które umożliwiają widzenie w słabym oświetleniu, o zmierzchu, a także rejestrują ruch przedmiotów. Plamka jest więc miejscem najwyraźniejszego widzenia, a na pozostałym obszarze siatkówki ostrość wzroku jest dużo słabsza. Pręciki i czopki siatkówki zawierają barwniki wzrokowe, które rozkładają się pod wpływem światła, a w ciemności się regenerują. Między innymi na skutek tych przemian bodziec świetlny zmienia się w bodziec nerwowy (bodziec elektryczny), który płynie drogą wzrokową do kory wzrokowej mózgu. Bodziec nerwowy generowany przez komórki światłoczułe pobudza komórki dwubiegunowe siatkówki, a następnie komórki zwojowe, których włókna tworzą nerw wzrokowy, skrzyżowanie wzrokowe i pasmo wzrokowe, sięgając aż do mózgu (do skupiska komórek nerwowych nazywanych ciałem kolankowatym bocznym). Włókna nerwowe komórek ciała kolankowatego bocznego przekazują dalej bodziec wzrokowy do kory wzrokowej płatów potylicznych mózgu. W odcinku śródczaszkowym nerwy wzrokowe łączą się, a włókna ich ulegają częściowemu skrzyżowaniu. Włókna pochodzące od nosowych (przyśrodkowych) części siatkówek krzyżują się i biegną za skrzyżowaniem z włóknami ze skroniowych (bocznych) części siatkówek, które nie ulegają skrzyżowaniu i przechodzą dalej po tej samej stronie. Tak więc powyżej skrzyżowania nerwów wzrokowych prawa droga wzrokowa zawiera włókna z prawych połówek siatkówek, a lewa droga wzrokowa z lewych połówek siatkówek. Prawe połowy siatkówek odbierają bodźce od przedmiotów znajdujących się po lewej stronie pola widzenia, natomiast lewe połowy siatkówek – od przedmiotów znajdujących się po prawej stronie pola widzenia. Górne części siatkówek odbierają bodźce od przedmiotów znajdujących się w dolnej części pola widzenia, a dolne połowy siatkówek odwrotnie. Polem widzenia nazywana jest przestrzeń, z której obrębu oko fiksujące punkt położony na wprost odbiera wrażenia wzrokowe. Prawidłowe widzenie to widzenie obuoczne, które jest skoordynowaną czynnością obojga oczu w celu uzyskania pojedynczego wrażenia wzrokowego. W prawidłowych warunkach obraz przedmiotu, na który patrzymy powstaje w siatkówkach obojga oczu i dwie odrębne grupy bodźców nerwowych zostają przekazane do ośrodkowego układu nerwowego. W korze wzrokowej powstaje pojedyncze wrażenie wzrokowe. Prawidłowe obuoczne widzenie możliwe jest tylko wówczas, gdy ostrość wzroku jest dobra, a ustawienie i ruchomość gałek ocznych są prawidłowe. W chwili urodzenia dziecko ma już dobrze rozwiniętą siatkówkę, jedynie rozwój siatkówki w okolicy środkowej, czyli w plamce, pozostaje nieukończony i trwa jeszcze kilka miesięcy (do ok. 6. mż.). W pierwszych latach życia trwa też rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Dlatego ostrość wzroku kilkumiesięcznego dziecka jest około dziesięciokrotnie słabsza, a dziecka dwuletniego dwukrotnie słabsza niż osoby dorosłej. Z dołeczkiem środkowym plamki siatkówki związany jest odruch fiksacyjny oka. Polega on na takim odruchowym lub dowolnym ustawianiu oka, aby obraz przedmiotu budzącego zainteresowanie padał na dołeczek środkowy plamki siatkówki. Mówi się wówczas o fiksacji środkowej, która łączy się z odczuciem położenia fiksowanego przedmiotu w kierunku na wprost. Już w 3. miesiącu życia zaczyna się kształtować odruch fiksacyjny. Fiksacja siatkówkowa jest procesem jednoocznym, jednakże fiksować, czyli ustalać obraz danego przedmiotu, można jednoocznie lub obuocznie. Wraz z fiksacją obuoczną powstaje obuoczne widzenie. Wyróżnia się trzy stopnie obuocznego widzenia: pierwszy stopień to jednoczesna percepcja, drugi stopień to fuzja, trzeci stopień to widzenie przestrzenne (tzn. widzenie trójwymiarowe, bryłowe, stereopsja). Jednoczesna percepcja jest to zdolność spostrzegania jednocześnie obojgiem oczu dwóch obrazów przedmiotu, nawet wówczas, gdy te obrazy są różne. Fuzja dwóch obrazów jest złożonym procesem zależnym głównie od wzrokowej kory mózgowej. Możliwa jest tylko wówczas, gdy pobudzane są tzw. korespondujące ze sobą miejsca w siatkówkach prawego i lewego oka. Korespondują ze sobą pary punktów siatkówkowych jednakowo i w tym samym kierunku oddalone od plamek. Pobudzenie korespondujących punktów wywołuje wrażenia wzrokowe lokalizowane w tym samym miejscu w przestrzeni. Zjawisko to nazywane jest prawidłową korespondencją siatkówkową. Prawidłowo dwa jednakowe obrazy z prawego i lewego oka, dzięki fuzji zlewają się w korze wzrokowej w jeden obraz i pozostają zlane pomimo ruchu tych obrazów, np. podczas ruchu konwergencji czy dywergencji gałek ocznych. Można ocenić sprawność mózgowego procesu fuzji poprzez mierzenie zakresu ruchów konwergencji i dywergencji oczu, podczas których obrazy pozostają połączone. W chwili, gdy zakres ruchu oczu w kierunku zbieżnym lub rozbieżnym przekroczy tzw. zakres fuzji, obrazy z prawego i lewego oka widziane są oddzielnie. Im większy jest zakres fuzji, tym fuzja korowa jest mocniejsza. Zakres fuzji zmienia się zależnie od uwagi, zmęczenia, napięcia akomodacji, wieku, pod wpływem ćwiczeń. Zdolność fuzji rozwija się w pierwszych miesiącach życia. Trzeci stopień obuocznego widzenia to stereopsja, czyli widzenie trójwymiarowe, bryłowe, przestrzenne. Stereopsja związana jest z obuoczną paralaksą, gdyż na siatkówkach oczu oddalonych od siebie o odległość źrenic powstają obrazy nieco różniące się od siebie i padające na nieznacznie niekorespondujące miejsca. Jak już wspomniano, pojedynczo widziane są te obrazy, które padają na korespondujące miejsca w siatkówkach. Geometryczne miejsce wszystkich punktów widzianych pojedynczo nazywane jest horopterem (ryc.). Także punkty leżące niedaleko horopteru, w przestrzeni dopuszczalnej tolerancji (tzw. przestrzeni Panuma), widziane są pojedynczo, mimo że padają na nieco niekorespondujące miejsca w siatkówkach. Te obrazy, które występują z horopteru, ale mieszczą się w mierzącej kilka stopni przestrzeni tolerancji, widziane są trójwymiarowo. Ryc. W prawidłowych warunkach plamki w siatkówkach obu oczu odbierają ten sam obraz i w otaczającej człowieka przestrzeni jest on lokalizowany na wprost. Mówimy wówczas, że obie plamki korespondują ze sobą. Obrazy padające na nosową część siatkówki lokalizowane są w skroniowej części otaczającej przestrzeni, a odbierane skroniową częścią siatkówki umiejscawiane są w nosowej części przestrzeni. Tak więc nosowa część siatkówki jednego oka koresponduje ze skroniową częścią siatkówki drugiego oka. Przez punkty węzłowe układu optycznego obojga oczu można przeprowadzić koło. Wszystkie punkty w naszym polu widzenia leżące na tym kole padają na tzw. korespondujące punkty siatkówki i dlatego widzimy je pojedynczo. Koło to nazywane jest horopterem. Np. obraz leżącego na horopterze punktu A powstaje dokładnie w plamkach obojga oczu (a i a1), podobnie obraz punktu C powstaje na korespondujących ze sobą punktach siatkówki c i c1 – wszystkie te obrazy widzimy pojedynczo. Wraz z nieustannym ruchem naszych gałek ocznych ciągle zmienia się położenie horopteru. Zależy on od ustawienia naszych oczu oraz od punktu, na którym akurat fiksujemy nasz wzrok. Horopter nieustająco zmienia swoje położenie – oddala się i przybliża, przechyla, przesuwa na boki. Obrazy przedmiotu leżącego w punkcie B znajdującego się poza horopterem tworzą na siatkówce obrazy w punktach b i b1, a obrazy punktu D znajdującego się przed horopterem powstają w niekorespondujących punktach siatkówki d i d1. Jeśli punkty B lub D znajdą się w pewnej większej odległości od horopteru to widoczne są podwójnie – nazywa się to dwojeniem fizjologicznym. Jeśli umiejscowimy np. ołówek w pewnej odległości od oczu i popatrzymy nie na niego a w dal, to po chwili zaobserwujemy, że widzimy go podwójnie, a zamykając po kolei prawe i lewe oko możemy wyraźnie zauważyć odmienne położenie obrazów. Jeśli obserwowany przedmiot znajduje się w niewielkiej przestrzeni tolerancji przed horopterem lub tuż za nim (nazywanej przestrzenią Panuma), mimo że teoretycznie powinniśmy zobaczyć ten przedmiot podwójnie, to tak się nie stanie. Kora mózgowa jest w stanie zlać te obrazy w jeden, a widzenie stanie się stereoskopowe (przestrzenne, trójwymiarowe).Jaka jest przyczyna zaburzeń i jakie to są zaburzenia? Zez jest zaburzeniem, w którym dochodzi do zaburzenia precyzyjnego mechanizmu obuocznego widzenia pojedynczego, opartego na prawidłowej korespondencji siatkówkowej. Chory z zezem fiksuje przedmiot plamką siatkówki zdrowego oka, natomiast drugie zezujące oko widzi ten sam przedmiot obwodowym miejscem siatkówki. Przedmiot widziany plamką lokalizowany jest na wprost. Ten sam przedmiot widziany obwodową częścią siatkówki lokalizowany jest obwodowo. Chory z zezem widzi przedmiot podwójnie, gdyż obrazy przedmiotu w zdrowym i zezującym oku padają na niekorespondujące ze sobą miejsca w siatkówkach, które mają też różną lokalizację w przestrzeni. U małych dzieci wskutek opisanego zaburzenia w korze mózgowej wzrokowej dochodzi do tłumienia bodźca wzrokowego z oka z zezem, szczególnie tej części bodźca, który powstaje w obszarze obwodowej siatkówki zezującego oka (tłumienie bodźca z punktu nieprawidłowej fiksacji). Dzięki takiemu tłumieniu chory przestaje widzieć podwójnie. Innym zaburzeniem w zezie jest zamieszanie obrazów, które powstaje na skutek powstawania obrazów różnych przedmiotów w plamkach zdrowego i zezującego oka. Stan taki całkowicie uniemożliwia orientację w przestrzeni i sprawia, że u małego dziecka dochodzi do tłumienia bodźca wzrokowego powstającego w plamce siatkówki oka zezującego. Tłumienie bodźców wzrokowych z okolicy punktu nieprawidłowej fiksacji i z okolicy plamki chorego oka prowadzi do niedowidzenia, do utraty środkowej fiksacji siatkówkowej, do powstania nieprawidłowej korespondencji siatkówkowej i zaburzeń obuocznego widzenia. Powyżej opisane mechanizmy uwalniające od podwójnego widzenia i zamieszania obrazów w zezie, które zaburzają jednak zarówno jednooczne, jak i obuoczne widzenie, powstają tylko u małych dzieci (do ok. 6.–8. rż.). Kocie oczy są piękne, wręcz hipnotyzujące. Zwierzęta te mogą przekazać spojrzeniem wiele informacji. To klucz do zrozumienia ich nastroju, emocji, zachowania. Kocie oczy mogą też zaalarmować o chorobie. Niewątpliwie interesującą kwestią jest ich świecenie w kota znacznie różnią się budową od ludzkich. Wśród kluczowych różnic wymienia się szerszy zakres widzenia (200 stopni), większą liczbę pręcików w siatkówce, dobrze rozwiniętą trzecią powiekę (u ludzi występuje ona w formie szczątkowej). Przyjrzyjmy się bliżej właściwościom kocich oczu i mowie ich spojrzenia. Dla wielu osób dość przerażający wydać się może widok świecących w ciemności kocich oczu. Co odpowiada za pojawienie się tego efektu? Wszystko za sprawą błony odblaskowej (z łac. Tapetum lucidum). Znajduje się ona między blaszką naczyniową a blaszką naczyń włosowatych. Zbudowana jest z komórek zawierających kryształy guaniny. Odbijające się od niej światło trafia do fotoreceptorów, które są strukturami odpowiedzialnymi za jego pochłonięcie, w konsekwencji czego dochodzi do zwiększenia skuteczności widzenia przy słabym należy dopatrywać się w świecących kocich oczach żadnych zdolności nadprzyrodzonych. To mit, który powstał poprzez wykorzystanie tego motywu w filmach czy książkach. Świecenie oczu u kotów jest zjawiskiem w zupełności naturalnym. Warto zaznaczyć, że nie wszystkie gatunki opanowały tę zdolność. Wyjątkiem są koty syjamskie, które nie mają błony odblaskowej. Ciekawie przedstawia się też kwestia świecenia u kotów z niebieskimi oczami. U niektórych z nich odbite w oczach światło przyjmuje kolor czerwony. Dlaczego? Światło odbija się w ich przypadku od warstwy, która ma duże ilości rodopsyny, czyli czerwonego tylko kocie oczy świecą w ciemności. Efekt ten osiągają też inne zwierzęta. W zależności od gatunku światło odbite ma inny kolor. W przypadku roślinożerców, których błona odblaskowa zbudowana jest z delikatnych włókien kolagenowych i elastynowych (występuje u przeżuwaczy, koni), światło odbite ma niebieskozieloną barwę. U kotów i innych mięsożernych światło odbite przybiera kolor zielonożółty. Co powiedzą ci kocie oczy? Oczy to ważny element kociej mowy ciała. Reagują na światło, a w wyniku jego działania w naturalny sposób zmienia się wielkość źrenicy. Pozwala to na dostosowanie ostrości widzenia adekwatnie do warunków. Istnieją jednak sytuacje, kiedy kot ma szerokie lub wąskie źrenice bez względu na światło. Mocno rozszerzone świadczą o przerażeniu. Oczy wydają się wówczas całe czarne. Rozszerzone źrenice mogą towarzyszyć też problemom zdrowotnym – bywają efektem długotrwałego bólu czy nadciśnienia. Wąskie, wręcz ściągnięte w pionowe szparki, to objaw agresji i złości. Można zaobserwować je podczas polowania na mysz. Informują też o podnieceniu, kiedy podaje się pupilowi zabawkę z kocimiętką lub miskę z ulubionym jedzeniem. Inną sytuacją, kiedy kocie źrenice się zwężają, jest zrelaksowanego kota mają naturalny kształt, a wielkość źrenic zależy wówczas od ilości światła. Zrelaksowany i ufny kot będzie miał półprzymknięte, senne powieki. Kiedy kot patrzy na ciebie przez dłuższą chwilę, po czym mruży oczy i odwraca się, oznacza to, że nie ma ochoty do nawiązania bliższego kontaktu i chce, żeby dać mu spokój. Intensywne wpatrywanie się można rozumieć dwojako – po pierwsze z groźbą (kot jest w stanie samym spojrzeniem zmusić innego kota do wycofania się z jego terytorium), a po drugie z tęsknotą i próbą zwrócenia na siebie uwagi. W tym przypadku przy ocenie kocich intencji ważna jest analiza innych zachowań. Czym jest trzecia powieka? Trzecia powieka, zwana inaczej migotką, przesłoną, błoną migawkową, to błoniasta struktura zlokalizowana w przyśrodkowych kącikach oczu. Zbudowana jest z substancji chrzęstnej, pokrytej błoną śluzową. Migotka spełnia bardzo ważne funkcje, w tym przesłania oczy podczas snu,● oczyszcza gałkę oczną z pyłu i innych zanieczyszczeń,● bierze udział w produkcji łez – nawilża rogówkę i zapobiega ich wysychaniu,● stanowi fizyczną ochronę trzecia powieka wymaga konsultacji u weterynarza. Do jej powstania przyczynić się może wiele stanów, a jednym z częstszych jest uraz mechaniczny. Może jednak stanowić objaw rozmaitych chorób, w tym infekcji wirusowych, np. kociego kataru,● inwazji pasożytów wewnętrznych, np. nicieni,● zapadnięcia się gałki ocznej,● zmian nowotworowych w obrębie oka,● zaburzenia pracy układu nerwowego,● niedożywienia lub na temat budowy kociego oka i zdolności rozróżniania kolorów przez te zwierzęta przeczytasz w artykule pt. Jak widzi kot?. Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii Zapraszamy na Trening Oczu i Widzenia – prowadzony przez Mikołaja polega na ćwiczeniach, które poprawiają wzrok i pomagają zmniejszyć różne dolegliwości. Uczymy się, jak wykorzystać drzemiący w oczach potencjał i jak je relaksować. Rezultatem jest lepsza ostrość i poszerzenie pola widzenia, ustąpienie wielu różnorodnych niedomagań. Ta praktyka jest uzupełniana podstawową wiedzą o fascynującym i złożonym procesie widzenia i specyficznych potrzebach naszych uczą zapobiegania zmęczeniu oczu, powracania do stanu odprężenia, a przez to pomagają w osiągnięciu relaksu całego ciała. Ich podstawą jest wiedza, że widzenie jest zdolnością, którą możemy rozwijać i doskonalić, a źródłem wad wzroku jest w dużej mierze nieumiejętność dobrego używania przekonanie zgodne jest z wynikami wielu naukowych badań, potwierdza je ponad 30-letnie doświadczenie Mikołaja Markiewicza, autora tej i stosowanie tego typu ćwiczeń jest szczególnie ważne dla osób, które wiele godzin dziennie pracują przy komputerze i innych ekranach, przy tekstach drukowanych czy innych danych wymagających oczu: • pomaga przy wielu dolegliwościach i wadach wzroku krótko- dalekowzroczności, astygmatyzmie lub starczowzroczności, • uczy zapobiegać zmęczeniu, pieczeniu, łzawieniu oczu szczególnie w czasie pracy przy komputerze, • polepsza współpracę oczu, • komfort widzenia, widzenie w ciemności lub jasnym świetle, • rozwija zdolność koncentracji, • uczy ćwiczyć tak, aby oczy pracowały lepiej, szybciej i dokładniej jako jedna całość. Kiedy te umiejętności zostają wyćwiczone, oczy stają się mocniejsze i pracują efektywniej. To pozwala pracować bardziej komfortowo i wydajnie. • optymalizuje funkcjonowanie wzroku, • wpływa na efektywność wielu naszych działań: uczenia się, pracy, zabawy, czy procesów twórczych, • pomaga osobom mającym zeza lub leniwe oko, • wspomaga działanie lekarzy-okulistów w leczeniu jaskry i zaćmy, • nie ma żadnych ograniczeń wieku, mogą brać udział dzieci jak i starsi kogo jest Trening Oczu i Widzenia:• osób dorosłych, dzieci, młodzieży, seniorów – mających wady wzroku, • dzieci, które mają trudności w nauce, • osób pracujących wiele godzin dziennie z komputerem i innymi ekranami – informatyków, księgowych, tłumaczy, projektantów • osób, które na skutek różnych chorób mają szczątkowe lub tylko fragmentaryczne widzenie, • grup zawodowych, dla których lepsze widzenie jest warunkiem sukcesu, np. piloci, kierowcy. • sportowców, • osób pracujących po ciemku lub w nietypowych warunkach oświetlenia, • psychologów, pedagogów i nauczycieli, instruktorów jogi, qigonguProgram Treningu:Część praktyczna Treningu obejmuje ćwiczenia relaksujące, uaktywniające wzrok, kształtujące wyobraźnię, zwiększające ruchliwość, polepszające akomodację, widzenie centralne, widzenie peryferyjne, ułatwiające współpracę ośrodków wzrokowych, obuoczność, pamięć wzrokową. Część teoretyczna daje podstawową wiedzę o procesie widzenia, potrzebach wynikających z budowy oczu i systemu mięśni i nerwów z nimi związanych. Celem treningu jest uwrażliwienie na specyficzne potrzeby łączące się z oczami i widzeniem, zwiększenie świadomości tego, jak ważne funkcje pełnią w naszym życiu oraz dostarczenie użytecznej są prowadzone w swobodnej, luźnej atmosferze, ćwiczenia często mają charakter zabawy, są też nauką ćwiczenia oczu zapraszamy też rodziców z dziećmi (6-10 lat), młodzież, osoby Mikołaj Markiewicz – Jest trenerem, terapeutą psychologiem wzroku. Od 38 lat prowadzi treningi wzroku w Polsce i w innych krajach Europy oraz w USA. Jest członkiem Association of Vision Educators. Jest pionierem rozwijania profilaktyki krótkowzroczności w Polsce. Popularyzuje metody dbania o kondycje i zdrowie oczu oraz techniki usprawniania wzroku. Udziela wywiadów w prasie, radiu i telewizji, jest autorem 15-odcinkowego filmu telewizyjnego, prezentującego ćwiczenia wzroku dla dzieci. Był współorganizatorem pierwszej w Polsce konferencji dotyczącej profilaktyki krótkowzroczności w Ministerstwie Edukacji Narodowej w marcu 2015 roku „Wzrok a trudności szkolne – wyzwanie XXI wieku”. Rozwija współpracę międzynarodową w tym zakresie. W 2009 roku podczas International Confe rence for Holistic Vision w Spa w Belgii powołał International Committe for School Myopia Issues (Międzynarodowy Komitet do Spraw Krótkowzroczności Szkolnej). W skład tej grupy weszło kilkunastu trenerów widzenia z 13 krajów Europy i obu Ameryk). Celem działań komitetu jest wprowadzenie do przedszkoli i szkół prostych ćwiczeń zapobiegających epidemii wad wzroku. Prelegent na AVE Virtual Vision Conference. Wsółpracuję w ramach projektu mającego na celu profilaktykę krótkowzrocznośći w Wtorki, 18:30-20:00 Start 6 września, ostatnie zajęcia 27 będzie odbywał się online na Zoomie w kameralnej grupie – max 16 osób!INWESTYCJA: 250złZAPISY: Wyślij maila na kontakt@ aby zapisać się na Liczba miejsc ograniczona! Gwarancją rezerwacji miejsca jest opłacenie treningu.

oczy które mają zdolność widzenia w ciemności